The Big Bang, The Great Wall & vervroegd naar huis

Lieve mensen,

daar zijn we weer, deze keer met ons laatste reisverslag die we vanuit een helaas druilerig Nederland schrijven. Jullie lezen het goed, we zijn alweer op Nederlandse bodem geland. Dit omdat oma de Bok in de nacht van maandag op dinsdag is overleden, ineens toch sneller dan verwacht. Omdat wij inmiddels in Beijing waren aangekomen en bijna alles gezien hadden wat we voor ogen hadden, hebben we besloten vervroegd naar huis te komen om zaterdag bij de begrafenis te kunnen zijn. Gister eind van de middag zijn we geland op Schiphol, na een goede vlucht.
Nu eerst weer terug naar Shanghai, het einde van ons vorige verhaal.
Shanghai is een grote, indrukwekkende stad waar we ons meteen thuis voelden. Een bruisende stad met gezellige straatjes, leuke afwisseling tussen groot en klein en zowel oude als ontzettend luxe nieuwe gebouwen. Deze stad had, voor ons gevoel meer dan de andere Chinese steden die we aangedaan hebben, een prettige mix tussen infrastructuur en groen.
Een stad om rekening mee te houden in de toekomst!
Eén van de interessante bezienswaardigheden is de 1,5 km lange Bund (boulevard), die aan de Huangpu rivier ligt die op zijn beurt weer Shanghai in twee delen verdeelt. Vanzelfsprekend is het hier 's avonds, zoals het een Chinese stad betaamt, bizar druk en zijn de gebouwen aan beide zijden met allerhande kleuren verlicht. Gegarandeerd mooie foto's met behulp van ons statief...
Daarnaast zijn we een dag naar het Shanghai Museum geweest, waar allerlei gallerijen over de historie en gebruiken van China waren (porselein, kleding, kalligrafie, munten ed).
De dag erna hebben we een 'communistische dag' gehad met een bezoek aan het gebouw waar 'het allemaal is begonnen destijds' naast een rondleiding door het huis van de rechterhand van Mao, de premier Zhou Enlai. Van beide gebouwen is een museum gemaakt waarin naar ons idee de harde feiten van het schrikbewind van Mao verbloemd zijn, waardoor het geheel te procommunistisch overkomt.
Inmiddels was het ook al bijna Chinees Nieuwjaar. Op oudjaarsdag konden wij niet achterblijven bij de grote gezinnen: voedsel inslaan voor een heerlijk avondmaal. Vlak bij ons appartement was een lokaal marktje, heerlijk om verse producten te kopen! Als klap op de vuurpijl zaten er buiten twee Chinese dames verse loempiavellen te bakken, natuurlijk konden wij die niet aan onze neus voorbij laten gaan... Jullie begrijpen het al, een heerlijke Aziatische maaltijd MET verser dan vers zelfgevouwen en gebakken loempia's.
De hele dag rommelde het vuurwerk al door de stad heen, dit maakte ons verwachtingsvol voor de explosie van vuurwerk rond middernacht. Naarmate het uurwerk richting de twaalf sloop werd het lawaai oorverdovender met af en toe prachtige kleurpatronen aan de horizon.
Om middernacht wisten we niet waar we moesten kijken: zoveel, zo hard en zo mooi. Veelal vuurwerk wat bij ons niet toegestaan is, en al helemaal niet voor de particuliere verkoop. Indrukwekkend om dit eens mee te maken.
De daaropvolgende dagen werd het weer een stuk zachter en trokken alle Chinezen, die vakantie hadden, de parkjes en gezellige buurten in. Nog drukker, maar zeker zo gezellig om dan door de straatjes te 'slenteren' en alles in je op te nemen. Met name 'Old Town' met zijn smalle straatjes (en heerlijke Dim Sum kraampjes) was crowded, luidruchtig en erg gezellig.
De lokale tempels bezoeken was vanaf dat moment een schier onmogelijke taak voor ons geworden aangezien iedereen offers moet brengen om geluk te krijgen in het nieuwe jaar. Jullie begrijpen het al, geen vrij stukje tempelgrond meer te bekennen...
Inmiddels was het bijna tijd voor onze laatste nieuwe stad: Beijing oftewel Peking voor wishful academics.
Deze reis zouden we afleggen per bullettrain, hypermodern vergeleken met de vorige nachttrein. Helaas heeft dit ons niet de beste nacht van alle nachttreinen opgeleverd, het was behoorlijk warm en natuurlijk waren wij weer gezegend met een onrustige Chinese.
Eenmaal in Beijing aangekomen viel meteen op dat het ontzettend open is met veel te veel asfalt: een twaalfbaansweg midden door de stad en asfalt waar je maar kijkt.
Beijing is de stad van Mao, de muur en de Verboden Stad bij het plein van de Hemelse Vrede. Kortom, genoeg te zien in achteraf maar een paar dagen. Op de tweede dag kregen we namelijk 's avonds een belletje dat het ineens een stuk minder ging met oma.
We besloten toen de komende dagen, net als de dagen die we al in Beijing gehad hadden, compleet te vullen met bezienswaardigheden, in afwachting van verder nieuws.
Overweldigend groot is het plein van de Hemelse Vrede met in het midden het mausoleum van Mao. Hier werd ook het dagelijkse ritueel van het hijsen en strijken van de nationale vlag uitgevoerd, waarbij de betreffende soldaten gedrild zijn om met 108 stappen per minuut van precies 75 cm per stap te marcheren.
De Verboden Stad is een van de best bewaarde Chinese bouwwerken uit de Qing en de Ming periode. Wederom bijzonder om ergens rond te lopen en te beseffen dat mensen dit een aantal honderden jaren geleden op precies dezelfde plaats deden.
Deze dag hebben we afgesloten met een bezoek aan het Olympisch Stadion, oftewel Bird's Nest, bekend van de Spelen in 2008.
De ineens dichterbij gekomen laatste dag van onze reis hebben we volledig gewijd aan The Great Wall of China. We zijn met, alweer, een bullettrein naar Badaling gereden. Dit stuk van de muur ligt 70 km buiten het stadscentrum en is het hoogstgelegen deel van de muur. Niet zo druk als in de zomer en de weekenden, toch waren we niet eenzaam op de muur. Onder de indruk van zo'n megabouwwerk, waren we opgewonden hier zelf met beide benen op te staan. De aanwezige Chinese bezoekers waren ook opgewonden over ons bezoek; als we geld hadden gevraagd voor elke foto waar we op staan hadden we nu een klein fortuin verdiend...
Helaas waren de uitzichten niet zo blauw als op de vele foto's die we al gezien hadden. Beijing is een erg vieze stad met veel smog. Het is zelfs de meest vervuilde stad ter wereld, waar 99.9% van de inwoners lucht inademt die volgens de regels van de EU niet toelaatbaar is...
We hebben een behoorlijk stuk van dat deel van de muur gelopen alvorens weer met de trein terug te keren naar Beijing voor onze laatste avond met wederom een heerlijke maaltijd en een fris biertje.
Gisterochtend vertrokken we voor het laatst met onze backpacks, dit maal richting de grootste terminal van de wereld. Aangezien het die nacht licht gesneeuwd had liepen we wel dik twee uren vertraging op, maar gelukkig zijn we na een goede vlucht weer veilig op Nederlandse bodem geland.
We willen jullie nog graag bedanken voor alle leuke reacties de afgelopen drie maanden, we vonden het erg leuk om af en toe wat van het thuisfront te horen en te merken dat jullie zo met ons meegeleefd hebben!

Heel erg veel liefs van ons beide!