Bauxiet en Sweaty Mountain
Door: Daan en Nynke
Blijf op de hoogte en volg Daan en Nynke
30 September 2015 | Suriname, Brokopondo
Goedemiddag hier, goedenavond voor jullie,
daar zijn we weer, opnieuw heel wat ervaringen rijker!
Vorige week woensdag en donderdag hebben we een auto gehuurd, een klein scheurbakkie genaamd Nissan March in een kleur waarvan je je afvraagt of de fabrikant hem inderdaad zo bedoeld heeft (roze/rood/paarsig). De eerste dag zijn we hiermee via de dorpen Groningen en Wageningen naar Nieuw Nickerie gereden. Langzamerhand veranderde het landschap meer en meer in een voor ons bekend Aziatisch landschap door de vele rijstvelden. Nieuw Nickerie is namelijk de rijsthoofdstad van het land. Verwarrend was echter de goed leesbare Nederlandse borden en het veelal vlakke landschap met af en toe koeien die zo geimporteerd konden zijn uit Nederland. Dit in combinatie met links rijden was al genoeg gespreksstof voor de heenweg van zo'n 250 km. Nieuw Nickerie zelf is niet heel bruisend, na een rondwandeling en een heerlijke Javaanse mie met gado gado zijn we weer in de auto gestapt voor de terugweg. De volgende dag zijn we meer zuidwaarts Suriname ingereden naar de regio Brownsberg/Brokopondo meer. Eerst zijn we naar de bijna 2 km lange stuwdam gereden, die in 1964 is aangelegd om het grote Suralco van stroom te kunnen voorzien om zo aluminium te kunnen halen uit de bauxiet. Door de aanleg van deze dam ontstond een stuwmeer met een oppervlakte groter dan Flevoland (!). In dit meer zijn de boomtoppen nog goed zichtbaar, het was namelijk destijds te duur om dit allemaal eerst te kappen... Vanuit daar zijn we doorgereden naar de Brownsberg, waar je via een 13km lange bauxietweg bijna op de top kon komen. Geen enkel verhuurbedrijf accepteert dat je met een huurauto op de veelal slechte bauxietwegen komt, maar om ons heen zei iedereen het wel te doen en daarna bij een carwash de bruinoranje kleur eraf te laten wassen. Dus wij besloten het erop te wagen met onze 'terreinwagen'. Dat was een pittige en vooral ook hobbelige tocht van een uur, in de hoop dat het niet zou gaan regen omdat modderrijden ons niet echt aantrekkelijk leek met deze auto. Eindelijk boven hebben we een kleine 3 uren gewandeld naar watervallen en de top met een prachtig uitzicht over het oerwoud en het stuwmeer als resultaat. De pittige toch zeker waard! De terugweg was niet veel gemakkelijker, dus we waren blij met weer asfalt onder onze banden. In Paramaribo is de auto diezelfde avond voor een paar euro volledig gepoetst, hij blinkte als nooit tevoren! (Hij had ook na de wasbeurt dezelfde bijzondere kleur) Omdat dat mogelijk ook weer verdacht zou zijn hebben we nog maar even een extra rondje door het zand voor het appartementencomplex gereden voordat we de auto weer inleverden vrijdag.
Zaterdag stond de volgende jungletrip op het programma, in de ochtend vlogen we met een Cessna Caravan een uur over het immense oerwoud met als eindbestemming Kabalebo. Met recht een jungleresort, volledige luxe in vergelijking met onze vorige trip (bijv bedden in plaats van hangmatten) met in de omtrek van 150 km geen nederzettingen te bekennen. Alles moet dan ook ingevlogen worden uit Paramaribo en alle afval gaat ook weer via het vliegtuig terug naar Paramaribo. Een hele onderneming, des te knapper zoals het eten maar ook bijvoorbeeld de airco middels een generator geregeld is. Na een stevige lunch na aankomst zijn we meteen met een gids voor een wandeling de jungle in gegaan, nog niet zo'n moeilijk pad maar al genoeg te zien en uit te leggen. Daarna zijn we met een korjaal stroomopwaarts gegaan en een duik genomen in het veilige stuk van de rivier. In de rivier voor het resort mochten we niet zwemmen vanwege ditmaal grotere piranha's dan tijdens de vorige trip. Een luxe avondmaal stond nadien klaar om daarna een goede eerste nacht tegemoet te gaan. De dag erna gingen wij met een deel van de groep verder stroomopwaarts met de korjaal. Wederom konden we onderweg veel mooie vogels spotten, waaronder roodblauwe ara's die overvlogen. Omdat het laag water was (vanwege het droge seizoen) moest de boot af en toe van een zandbank getild worden, ook weer een heel avontuur. Naar wij begrepen kan de waterstand met 7 meter in hoogte verschillen tussen het einde van de droge en het einde van de natte tijd... Bij een eilandje zijn we gestopt voor een duik en het nuttigen van de voor ons klaargemaakte lunch. Vlak na het zwemmen ontdekten we een kaaiman ons vanaf een afstandje goed in de gaten hield en uiteindelijk besloot toch dichterbij te komen kijken. Prachtig, wat een mooi beest!
Uiteindelijk zijn we een stukje verderop aan land gegaan voor een wandeling van 1,5 uur weer terug naar de lodge, onderweg opnieuw vogels en allerhande bomen/planten spottend. Het hoogtepunt van die wandeling was echter de doodskopaapjes die iets verderop in de bomen klauterden. Er was ons al uitgelegd dat we waarschijnlijk in deze periode niet veel grotere zoogdieren zouden zien, vanwege de droge periode en de afwezigheid van fruit in de bomen trekken ze meestal dieper het oerwoud in. Dus dit voelde allemaal al aan als een traktatie.
Na weer een goede nachtrust stond voor ons een nieuwe uitdaging op het programma, het beklimmen van de ruim 500 m hoge Misty Mountain. Wij waren de enigen van deze groep die dit zagen zitten dus met een privegids gingen we 's ochtends op pad. In totaal een wandeling van zo'n 6 tot 7 uren dwars door het dichte oerwoud. Al na een klein stukje lopen hebben we deze berg omgedoopt tot Sweaty Mountain, het beklimmen hiervan voelde als een workout in de sauna. Dus wederom bouillonzweten en bij elke rustpauze een lokale regenbui van zweet op het bladerdak. Eenmaal bovenop een prachtig uitzicht en het gevoel van een overwinning. Nadat Daan zijn shirt uitgewrongen had begonnen we aan de af en toe glibberige afdaling. Op deze terugweg hebben we twee watervallen aangedaan en de machtige harpij-arend gespot. Uiteindelijk stonden we 6,5 uur later weer op het resort, toe aan een verfrissende duik in het zwembad! 's Avonds mochten we een portie extra eten opscheppen van onszelf en daarna zijn we als een blok in slaap gevallen.
Dinsdag was alweer de laatste ochtend aangebroken, aangezien wij zo actief geweest waren hadden een aantal groepsgenoten bedacht dat we vast wel wilden mee kajakken die ochtend. Ja natuurlijk willen wij dat! Twee uren kajakken downstream en opnieuw met name mooie (roof)vogels, maar ook een toekan gespot. Bij de lunch kregen we een Surinaamse variant van de erwtensoep inclusief plakjes rookworst om daarna weer in de Cessna te stappen en richting Paramaribo te vliegen. En wederom hebben we schitterende dagen in de jungle gehad!
Morgen gaan we voor een aantal dagen naar Commewijne, vlak over de rivier bij Paramaribo. Dit is de regio waar de plantages vroeger waren, waarvan er nog een aantal te bezoeken zijn. Hierover volgende week meer.
Liefs Daan en Nyn
daar zijn we weer, opnieuw heel wat ervaringen rijker!
Vorige week woensdag en donderdag hebben we een auto gehuurd, een klein scheurbakkie genaamd Nissan March in een kleur waarvan je je afvraagt of de fabrikant hem inderdaad zo bedoeld heeft (roze/rood/paarsig). De eerste dag zijn we hiermee via de dorpen Groningen en Wageningen naar Nieuw Nickerie gereden. Langzamerhand veranderde het landschap meer en meer in een voor ons bekend Aziatisch landschap door de vele rijstvelden. Nieuw Nickerie is namelijk de rijsthoofdstad van het land. Verwarrend was echter de goed leesbare Nederlandse borden en het veelal vlakke landschap met af en toe koeien die zo geimporteerd konden zijn uit Nederland. Dit in combinatie met links rijden was al genoeg gespreksstof voor de heenweg van zo'n 250 km. Nieuw Nickerie zelf is niet heel bruisend, na een rondwandeling en een heerlijke Javaanse mie met gado gado zijn we weer in de auto gestapt voor de terugweg. De volgende dag zijn we meer zuidwaarts Suriname ingereden naar de regio Brownsberg/Brokopondo meer. Eerst zijn we naar de bijna 2 km lange stuwdam gereden, die in 1964 is aangelegd om het grote Suralco van stroom te kunnen voorzien om zo aluminium te kunnen halen uit de bauxiet. Door de aanleg van deze dam ontstond een stuwmeer met een oppervlakte groter dan Flevoland (!). In dit meer zijn de boomtoppen nog goed zichtbaar, het was namelijk destijds te duur om dit allemaal eerst te kappen... Vanuit daar zijn we doorgereden naar de Brownsberg, waar je via een 13km lange bauxietweg bijna op de top kon komen. Geen enkel verhuurbedrijf accepteert dat je met een huurauto op de veelal slechte bauxietwegen komt, maar om ons heen zei iedereen het wel te doen en daarna bij een carwash de bruinoranje kleur eraf te laten wassen. Dus wij besloten het erop te wagen met onze 'terreinwagen'. Dat was een pittige en vooral ook hobbelige tocht van een uur, in de hoop dat het niet zou gaan regen omdat modderrijden ons niet echt aantrekkelijk leek met deze auto. Eindelijk boven hebben we een kleine 3 uren gewandeld naar watervallen en de top met een prachtig uitzicht over het oerwoud en het stuwmeer als resultaat. De pittige toch zeker waard! De terugweg was niet veel gemakkelijker, dus we waren blij met weer asfalt onder onze banden. In Paramaribo is de auto diezelfde avond voor een paar euro volledig gepoetst, hij blinkte als nooit tevoren! (Hij had ook na de wasbeurt dezelfde bijzondere kleur) Omdat dat mogelijk ook weer verdacht zou zijn hebben we nog maar even een extra rondje door het zand voor het appartementencomplex gereden voordat we de auto weer inleverden vrijdag.
Zaterdag stond de volgende jungletrip op het programma, in de ochtend vlogen we met een Cessna Caravan een uur over het immense oerwoud met als eindbestemming Kabalebo. Met recht een jungleresort, volledige luxe in vergelijking met onze vorige trip (bijv bedden in plaats van hangmatten) met in de omtrek van 150 km geen nederzettingen te bekennen. Alles moet dan ook ingevlogen worden uit Paramaribo en alle afval gaat ook weer via het vliegtuig terug naar Paramaribo. Een hele onderneming, des te knapper zoals het eten maar ook bijvoorbeeld de airco middels een generator geregeld is. Na een stevige lunch na aankomst zijn we meteen met een gids voor een wandeling de jungle in gegaan, nog niet zo'n moeilijk pad maar al genoeg te zien en uit te leggen. Daarna zijn we met een korjaal stroomopwaarts gegaan en een duik genomen in het veilige stuk van de rivier. In de rivier voor het resort mochten we niet zwemmen vanwege ditmaal grotere piranha's dan tijdens de vorige trip. Een luxe avondmaal stond nadien klaar om daarna een goede eerste nacht tegemoet te gaan. De dag erna gingen wij met een deel van de groep verder stroomopwaarts met de korjaal. Wederom konden we onderweg veel mooie vogels spotten, waaronder roodblauwe ara's die overvlogen. Omdat het laag water was (vanwege het droge seizoen) moest de boot af en toe van een zandbank getild worden, ook weer een heel avontuur. Naar wij begrepen kan de waterstand met 7 meter in hoogte verschillen tussen het einde van de droge en het einde van de natte tijd... Bij een eilandje zijn we gestopt voor een duik en het nuttigen van de voor ons klaargemaakte lunch. Vlak na het zwemmen ontdekten we een kaaiman ons vanaf een afstandje goed in de gaten hield en uiteindelijk besloot toch dichterbij te komen kijken. Prachtig, wat een mooi beest!
Uiteindelijk zijn we een stukje verderop aan land gegaan voor een wandeling van 1,5 uur weer terug naar de lodge, onderweg opnieuw vogels en allerhande bomen/planten spottend. Het hoogtepunt van die wandeling was echter de doodskopaapjes die iets verderop in de bomen klauterden. Er was ons al uitgelegd dat we waarschijnlijk in deze periode niet veel grotere zoogdieren zouden zien, vanwege de droge periode en de afwezigheid van fruit in de bomen trekken ze meestal dieper het oerwoud in. Dus dit voelde allemaal al aan als een traktatie.
Na weer een goede nachtrust stond voor ons een nieuwe uitdaging op het programma, het beklimmen van de ruim 500 m hoge Misty Mountain. Wij waren de enigen van deze groep die dit zagen zitten dus met een privegids gingen we 's ochtends op pad. In totaal een wandeling van zo'n 6 tot 7 uren dwars door het dichte oerwoud. Al na een klein stukje lopen hebben we deze berg omgedoopt tot Sweaty Mountain, het beklimmen hiervan voelde als een workout in de sauna. Dus wederom bouillonzweten en bij elke rustpauze een lokale regenbui van zweet op het bladerdak. Eenmaal bovenop een prachtig uitzicht en het gevoel van een overwinning. Nadat Daan zijn shirt uitgewrongen had begonnen we aan de af en toe glibberige afdaling. Op deze terugweg hebben we twee watervallen aangedaan en de machtige harpij-arend gespot. Uiteindelijk stonden we 6,5 uur later weer op het resort, toe aan een verfrissende duik in het zwembad! 's Avonds mochten we een portie extra eten opscheppen van onszelf en daarna zijn we als een blok in slaap gevallen.
Dinsdag was alweer de laatste ochtend aangebroken, aangezien wij zo actief geweest waren hadden een aantal groepsgenoten bedacht dat we vast wel wilden mee kajakken die ochtend. Ja natuurlijk willen wij dat! Twee uren kajakken downstream en opnieuw met name mooie (roof)vogels, maar ook een toekan gespot. Bij de lunch kregen we een Surinaamse variant van de erwtensoep inclusief plakjes rookworst om daarna weer in de Cessna te stappen en richting Paramaribo te vliegen. En wederom hebben we schitterende dagen in de jungle gehad!
Morgen gaan we voor een aantal dagen naar Commewijne, vlak over de rivier bij Paramaribo. Dit is de regio waar de plantages vroeger waren, waarvan er nog een aantal te bezoeken zijn. Hierover volgende week meer.
Liefs Daan en Nyn
-
01 Oktober 2015 - 10:19
Myrthe:
Goedemorgen !!
Wow wat een verhaal. En hele mooie foto's, wat is die kaaiman gaaf! De resultaten van Sweaty Mountain zijn ook goed te zien op die ene foto. Goed bezig :D Jullie kunnen je het vast niet meer voorstellen hoe het voelt, maar ik wandelde vanmorgen al met winterjas door (NL) Groningen. Brr, is het al volgende week? De vlucht over het oerwoud klinkt geweldig trouwens, wat zullen jullie mooi uitzicht hebben gehad. Lekker genieten nog van julie laatste weekje Suriname !
Dikke kus
-
01 Oktober 2015 - 11:37
Michel:
hallo,
ik heb het reisverslag gelezen en wat een mooi verslag met fotos. de fotos geven een duidelijk beeld
van suriname. prachtig! -
01 Oktober 2015 - 14:25
J:
wat weer een geweldig verhaal. mooie fotos. prachtig -
05 Oktober 2015 - 19:10
Loes:
Cool!! Echt vet, leuk om te lezen! Zeg, hebben jullie een vogelboekje bij jullie of zijn de vogels die jullie benoemen algemene kennis en ben ik gewoon niet zo op de hoogte? ;-) -
06 Oktober 2015 - 19:06
Daan En Nynke :
Bedankt voor jullie lieve en leuke reacties! En Loes, veel is algemene kennis maar af en toe is het handig om gebruik te maken van de expertise van de gids ;-) -
07 Oktober 2015 - 19:42
Ellen:
Wat een prachtig verhaal weer!! Dit zijn wel heel andere belevenissen en ervaringen dan in Azië. Jullie hebben al heel wat schitterende herinneringen opgebouwd en er komen er vast nog vele bij. Ben heel benieuwd hoe jullie Curacao gaan ervaren, is toch weer heel anders dan rondlopen in een oerwoud -
07 Oktober 2015 - 19:44
Ellen:
Nog heel veel plezier!! XX -
08 Oktober 2015 - 21:12
Sjoerd:
Mooi verhaal en de foto's er bij met een echte kaaiman. Lijkt me aan de andere kant ook wel weer prettig om je helemaal uit 'de naad' te zweten, zoals dat hier in DryHam plat gezegd wordt. Je kunt het ongegeneerd laten lopen. Als je maar genoeg drinkt natuurlijk! Geniet er van, wij gaan hier op naar de griepvaccinaties. Ook zweten...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
