On the road (of niet...)
Door: Daan en Nynke
Blijf op de hoogte en volg Daan en Nynke
14 December 2010 | Laos, Luang Prabang
We're back!
Ons eigen sinterklaasfeestje op het strand was geslaagd, verbazingwekkend hoe goed de pepernoten ook op een hagelwit strand kunnen smaken!
De dag erna was helaas minder feest voor ons, ondanks dat de dag goed begon. De boot naar het vaste land was deze keer iets te laat maar wel zeewaardiger dan ons vorige exemplaar. De bus naar Alor Setar was ook niet het probleem, maar de trein die ons naar Bangkok zou brengen ging niet verder dan Hat Yai in zuid Thailand door hevige regenval in noord Maleisie. In Maleisie wordt geen vergoeding gegeven voor dit soort situaties, nog een reden dat we de trein toch wel graag wilden halen.
Hat Yai is nog zo'n 120 km van Alor Setar verwijderd, met nog maar 'waarschijnlijk' (de tijden zijn onduidelijk voot het gehele stationpersoneel) 3 uren te gaan in een Azie waar niet hard gereden wordt. Het nemen van meerdere bussen was daardoor geen optie. De enige nog openstaatnde mogelijkheid was helaas een taxi naar de Thaise grens gevolgd door een volgende taxi naar Hat Yai, wat we uiteindelijk een half uur voordat de trein vertrok bereikten. Opgelucht maar ook boos en balende van de taxi's (die we normaal niet nemen) verloren we even onze oplettendheid, wat resulteerde in het verlies van een van onze pinpassen (die in Thailand pas uit de machine komt na de bon en het geld!!)
De trein was prima, we hebben gelukkig goed geslapen. Met een uur vertraging kwamen we de volgende ochtend het station van Bangkok letterlijk binnen rollen.
Na nog geen tien minuten waren we al verliefd op deze stad, heerlijk! We hebben hier dan ook de hele dag met veel plezier vertoefd en vreselijk lekker op straat gegeten! (tot genot van de vele taxi- en tuktukchauffeurs). Dezelfde avond hebben we een nachttrein genomen naar Nongkhai, waar de grensovergang naar Laos is. Deze trein was ietwat minder luxe dan onze vorige nachttrein (lees: donker en warm met kakkerlakken over de vloer en af toe rondvliegend), wat waren wij blij met onze 'upper berths'.
Na een tuktuk en een bus over de friendship bridge waren we in Laos! Tussen alle strenge controles door leerden we een stel uit Nederland kennen, waarmee we een tuktuk naar Vientiane gedeeld hebben die geregeld was door Daans Duitse vriend uit de trein.
Na 2,5 dag geen douche genomen te hebben lachte deze ons in het hotel toe... Daarna hebben we Vientiane bekeken, onder andere een aantal tempels en een replica van de Arc de Triomphe (gebouwd met door USA gedoneerd cement, bedoeld voor een vliegveld).
's Avonds hebben we een smakelijk biertje Lao gedronken bij de zonsondergang in de Mekongrivier. Toevallig kwamen we hetzelfde Nederlandse stel weer tegen, waar de hele avond gezellig mee gedronken en gegeten hebben.
De dag erna hebben we een gouden tempel bekeken, een van de meest afgebeelde tempels van Laos, en veel dingen geregeld. Dit, omdat we voor de volgende dag een crossmotor hadden geregeld om een week lang door Noord Laos te gaan rijden. Eerst wilden we langs de Mekong naar een meer rijden, maar alle begin is moeilijk: probeer hier in Laos maar eens de weg te vinden... En wij dachten dat alles in Vietnam slecht aangegeven stond... Uiteindelijk hebben we waarschijnlijk het meer gevonden, en zijn we na een lunch aan het water doorgereden naar Vang Vieng.
Hoe dichter we bij Vang Vieng kwamen hoe mooier de omgeving werd met hoog boven ons uit torende karstrotsen. Vang Vieng zelf is helaas veel te toeristisch, wat de cultuur van Laos geen goed doet. We hadden daarom ook moeite met het uitzoeken van een eettentje waar geen hamburgers of pizza verkocht werd.
De volgende dag hadden we een hele zware en met vlagen ook erg koude bergrit van 230 km naar Luang Prabang. Zo'n lange afstand met z'n tweeen op een crossmotor, al slingerend, is gerust zwaar te noemen. Wel hebben we prachtige uitzichten gezien en zijn we door vele dorpjes gereden waar we door bijna elk kind zwaaiend verwelkomd werden.
Gebroken kwamen we aan in Luang Prabang, waar we nu alweer 3 dagen zijn. Deze opnieuw op de werelderfgoed staande plaats is erg gemoedelijk en makkelijk toegankelijk. Er zijn talloze mooie tempels (zelfs in grotten) inclusief monniken in oranje gewaden.
Daarnaast is hier veel op culinair gebied te beleven. Gister hebben wij dan ook de hele dag een kookclinic gedaan. 's Ochtends gingen we naar de markt en hebben we uitleg gekregen over de producten. Vervolgens hebben we onze eigen gerechten gemaakt voor de lunch en het diner; natuurlijk verrukkelijk!
Vandaag wilden we naar een mooie waterval rijden, maar helaas hebben we vandaag alleen nog maar regen gezien. Hopelijk komt het er vanmiddag nog van...
Morgen gaan we weer verder op de motor, niet via de dirtroad die gepland stond (gezien de regen en zware bergwegen), maar via een andere bergweg. Phonsavan en de omheenliggende 'plain of jars' staan op het programma.
Tot de volgende keer!
Sabaidee!
Ons eigen sinterklaasfeestje op het strand was geslaagd, verbazingwekkend hoe goed de pepernoten ook op een hagelwit strand kunnen smaken!
De dag erna was helaas minder feest voor ons, ondanks dat de dag goed begon. De boot naar het vaste land was deze keer iets te laat maar wel zeewaardiger dan ons vorige exemplaar. De bus naar Alor Setar was ook niet het probleem, maar de trein die ons naar Bangkok zou brengen ging niet verder dan Hat Yai in zuid Thailand door hevige regenval in noord Maleisie. In Maleisie wordt geen vergoeding gegeven voor dit soort situaties, nog een reden dat we de trein toch wel graag wilden halen.
Hat Yai is nog zo'n 120 km van Alor Setar verwijderd, met nog maar 'waarschijnlijk' (de tijden zijn onduidelijk voot het gehele stationpersoneel) 3 uren te gaan in een Azie waar niet hard gereden wordt. Het nemen van meerdere bussen was daardoor geen optie. De enige nog openstaatnde mogelijkheid was helaas een taxi naar de Thaise grens gevolgd door een volgende taxi naar Hat Yai, wat we uiteindelijk een half uur voordat de trein vertrok bereikten. Opgelucht maar ook boos en balende van de taxi's (die we normaal niet nemen) verloren we even onze oplettendheid, wat resulteerde in het verlies van een van onze pinpassen (die in Thailand pas uit de machine komt na de bon en het geld!!)
De trein was prima, we hebben gelukkig goed geslapen. Met een uur vertraging kwamen we de volgende ochtend het station van Bangkok letterlijk binnen rollen.
Na nog geen tien minuten waren we al verliefd op deze stad, heerlijk! We hebben hier dan ook de hele dag met veel plezier vertoefd en vreselijk lekker op straat gegeten! (tot genot van de vele taxi- en tuktukchauffeurs). Dezelfde avond hebben we een nachttrein genomen naar Nongkhai, waar de grensovergang naar Laos is. Deze trein was ietwat minder luxe dan onze vorige nachttrein (lees: donker en warm met kakkerlakken over de vloer en af toe rondvliegend), wat waren wij blij met onze 'upper berths'.
Na een tuktuk en een bus over de friendship bridge waren we in Laos! Tussen alle strenge controles door leerden we een stel uit Nederland kennen, waarmee we een tuktuk naar Vientiane gedeeld hebben die geregeld was door Daans Duitse vriend uit de trein.
Na 2,5 dag geen douche genomen te hebben lachte deze ons in het hotel toe... Daarna hebben we Vientiane bekeken, onder andere een aantal tempels en een replica van de Arc de Triomphe (gebouwd met door USA gedoneerd cement, bedoeld voor een vliegveld).
's Avonds hebben we een smakelijk biertje Lao gedronken bij de zonsondergang in de Mekongrivier. Toevallig kwamen we hetzelfde Nederlandse stel weer tegen, waar de hele avond gezellig mee gedronken en gegeten hebben.
De dag erna hebben we een gouden tempel bekeken, een van de meest afgebeelde tempels van Laos, en veel dingen geregeld. Dit, omdat we voor de volgende dag een crossmotor hadden geregeld om een week lang door Noord Laos te gaan rijden. Eerst wilden we langs de Mekong naar een meer rijden, maar alle begin is moeilijk: probeer hier in Laos maar eens de weg te vinden... En wij dachten dat alles in Vietnam slecht aangegeven stond... Uiteindelijk hebben we waarschijnlijk het meer gevonden, en zijn we na een lunch aan het water doorgereden naar Vang Vieng.
Hoe dichter we bij Vang Vieng kwamen hoe mooier de omgeving werd met hoog boven ons uit torende karstrotsen. Vang Vieng zelf is helaas veel te toeristisch, wat de cultuur van Laos geen goed doet. We hadden daarom ook moeite met het uitzoeken van een eettentje waar geen hamburgers of pizza verkocht werd.
De volgende dag hadden we een hele zware en met vlagen ook erg koude bergrit van 230 km naar Luang Prabang. Zo'n lange afstand met z'n tweeen op een crossmotor, al slingerend, is gerust zwaar te noemen. Wel hebben we prachtige uitzichten gezien en zijn we door vele dorpjes gereden waar we door bijna elk kind zwaaiend verwelkomd werden.
Gebroken kwamen we aan in Luang Prabang, waar we nu alweer 3 dagen zijn. Deze opnieuw op de werelderfgoed staande plaats is erg gemoedelijk en makkelijk toegankelijk. Er zijn talloze mooie tempels (zelfs in grotten) inclusief monniken in oranje gewaden.
Daarnaast is hier veel op culinair gebied te beleven. Gister hebben wij dan ook de hele dag een kookclinic gedaan. 's Ochtends gingen we naar de markt en hebben we uitleg gekregen over de producten. Vervolgens hebben we onze eigen gerechten gemaakt voor de lunch en het diner; natuurlijk verrukkelijk!
Vandaag wilden we naar een mooie waterval rijden, maar helaas hebben we vandaag alleen nog maar regen gezien. Hopelijk komt het er vanmiddag nog van...
Morgen gaan we weer verder op de motor, niet via de dirtroad die gepland stond (gezien de regen en zware bergwegen), maar via een andere bergweg. Phonsavan en de omheenliggende 'plain of jars' staan op het programma.
Tot de volgende keer!
Sabaidee!
-
14 December 2010 - 08:17
Sies En Anneke:
Lieve Nyn en Daan,
Prachtig verslag. En geweldige foto's. Wat hebben jullie een leuke maaltijd bereid. Vast ook heel lekker. Hopelijk wordt het gauw weer droog, op de motor is dat veel prettiger en zie je ook meer.
Heel veel plezier en geniet van alle nieuwe indrukken. Die zijn er volgens ons in overvloed.
Liefs -
14 December 2010 - 08:28
Jeroen (W):
Tjonge, wat een goeie spirit na het verlies van de pinpas! het moet allemaal wel errug prettig zijn daar. Hier ook alles goed. Schaatskampioen gaat bijna live en we werken hard naar de campagne toe. Veel plezier daar en tot later! -
14 December 2010 - 11:51
Sjoezie:
Lieve Nynke en Daan,
Leuk om jullie verslagen te lezen. BALEN dat er een pinpas weg is, maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken. Geniet verder van jullie reis!
Kus
PS. Nyn, bedankt voor je lieve mail! -
14 December 2010 - 18:02
Eline:
hej! Weer van die mooie foto´s! Balen van die pinpas zeg! Ik ken het fenomeen uit Zuid Afrika ;) t was maar goed dat ik al gegeten had toen ik jullie foto's zag, want anders was het water me in de mond gelopen, het ziet er super lekker uit! Veel plezier met jullie motorrit! Geen ongelukken maken hè ;) Dikke kus! -
14 December 2010 - 19:01
Niels Hetinga:
Ben via via op jullie site terechtgekomen.
Zeer herkenbaar verhaal. Heb namelijk dezelfde bezienwaardigheden en route afgelegd in Laos als jullie. Enjoy!
Sa ba dee!
-
16 December 2010 - 08:59
Janny:
lieve Nynke en Daan .Wat weer een geweldig verhaal.Balen dat je je pinpas kwijt bent. JULLIE HEBBEN WEER EEN LEKKERE MAALTIJD BEREID.GEEN ONGELUKKEN MAKEN HE..LIEVE GROETEN JANNY -
17 December 2010 - 20:26
Ans De Bok:
Dag lieve Nynke en Daan,
We genieten van jullie reisverslag. Genieten maar! En wij maar in de sneeuw zitten. Pauline is vanmiddag gekomen met de auto uit Amsterdam, vier uur! Files en nog eens files en sneeuw. Wel een prachtig gezicht en zeker als de zon schijnt. ’t Is niet koud, maar ik kom nu weinig buiten met die sneeuw. Het gaat verder goed met mij, dankzij jullie wierookstokjes en kaarsen! Ik zie er goed uit (prednisolon!) Het eten smaakt prima. Donderdag komen de vier kids een dagje hier, geweldig hè! Met de ‘babyoppas’ ’s nachts gaat het ook goed, vier dames (40-60 jaar) wisselen elkaar af.
IK wens jullie nog een heel fijne tijd en een heel voorspoedig 2011. Heel veel liefs, knuffel,
Oma
(lieve groet ook van haar secretaresse Pauline)
-
20 December 2010 - 16:43
Luca:
Hee Daan & Nynke,
Wat een leuke verslagen plaatsen jullie en nog leukere en jaloers makende foto's!
Ziet er erg goed uit allemaal ben zeer benieuwd naar jullie andere verhalen en avonturen. Heb heel veel zin om jullie over 2 weken op te zoeken, mijn tas is al ingepakt! :)
Hele fijne kerst en zal ik nog wat drop meenemen of hebben jullie nog een voorraad ;)
Liefs, Luca -
20 December 2010 - 19:15
Ada En Ab:
Hallo Daan en Nynke,
Wat een mooie verhalen, fijn dat alles goed met jullie gaat. Hier is het lekker koud en voor op de sloot word er al geschaatst.
Jammer van de pinpas maar jullie zullen wel snel je maatregelen hebben genomen. Geniet van alles en pas goed op elkaar.
Alvast fijne Kerstdagen, en jullie kijken vast uit naar jullie meede reizigers over een tijdje.
Groetjes xxx Ab en Ada -
25 December 2010 - 09:25
Sies En Anneke:
Heel fijne Kerstdagen in een warm en gezellig Cambodja. Mooi resort hoor!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
