Hong Kong, Las Vegas eehhh Macau en China

Ni hao allemaal,

na vele vragen om een vervolgverhaal en bijbehorende vragen of wij afgesloten waren van de buitenwereld: bij deze een update!
We zijn namelijk maar half afgesloten van de buitenwereld, dat wil zeggen geen Facebook en Twitter voor ons, maar wel mail en onze website!
Terug naar waar we gebleven waren. Na afscheid genomen te hebben van de familie hebben we de nacht doorgebracht op het vliegveld. Halverwege de nacht ingecheckt, niet verwacht dat er zo'n drukte zou zijn om die tijd! Dit had achteraf een waarschuwing moeten zijn...
Na een goede vlucht kwamen we aan in Hong Kong. Meteen overweldigd door de drukte probeerden we een guesthouse of hotel te vinden voor een aantal dagen. Dit bleek, in tegenstelling tot de weken daarvoor, niet makkelijk. Het toeval wilde dat het fashionweek in Hong Kong was, waardoor de kamerprijzen omhoog schoten en er weinig kamers over waren. Uiteindelijk hebben we, geen guesthouse te vinden, drie verschillende hotels gehad voor 4 nachten.
Hong Kong is een levendige en drukke stad met veel nieuwe hoogbouw. Een heel ander Azie dan we tot nu toe gezien hebben, ontzettend indrukwekkend om doorheen te wandelen. De stad is verdeeld in twee delen die gescheiden zijn door een rivier. Elke avond is er aan weerszijden van de rivier een lichtshow; laserstralen van wolkenkrabbers en oplichtende gebouwen in allerhande kleuren. Jullie snappen het vast al, genoeg mooie fotomomenten!
Naast de vele wijken die we bewandeld hebben zijn we ook naar een ander eiland van Hong Kong geweest. Hier staat, buiten, de grootste zittende bronzen Boeddha van de wereld, te bereiken met een kabelbaan. Gezien de voor ons koudere temperaturen en het winterzonnetje waanden we ons net op wintersport...
Daarnaast stond Hong Kong voor ons in het teken van het regelen van een Chinees visum. Na verschillende opties met behoorlijk uiteenlopende prijzen hebben we uiteindelijk binnen een dag ons visum geregeld.
Dit betekende ook dat we, per boot, op konden naar onze volgende bestemming: Las Vegas eeehh Macau. Deze ooit Portugese kolonie is een mengeling van Zuid-Europese straten met grote hotels en casino's waar teveel Chinezen rondlopen. Kortom, een intrigerende stad.
Natuurlijk konden wij het niet laten om, naast het bewonderen van de vele bezienswaardigheden, een gokje te wagen. Dit resulteerde in een verdrievoudiging van onze inzet!
Na Macau was het tijd om het echte China in te gaan. Zou ons visum wel echt zijn? Komen we binnen? Allerhande vragen spookten door ons hoofd. Bij de grens aangekomen bleken deze vragen niet van toepassing, na de gebruikelijke formulieren ingevuld te hebben wandelden we zo 'ons laatste land' binnen.
Daar op de bus naar Guangzhou, een voor ons van tevoren onbekende stad, met 16 miljoen inwoners.
Het eerste wat we wilden regelen was een ticket voor de slaaptrein, aangezien alle Chinezen (1.3 miljard) in de trein lijken te willen zitten rond de vakantie van Chinees nieuwjaar die hier aangebroken is. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan, in de tickethal stonden immense 'rijen' met voordringende en luidruchtige Chinezen. Nadat we na 1,5 uur aan de beurt waren bleek dat je maar 2 dagen van tevoren een kaartje voor de trein kon kopen en dat de trein die wij wilden waarschijnlijk al uitverkocht was... Ik hoor jullie denken, 2 dagen van tevoren en toch al uitverkocht? Hoe kan dat? Ons ook onbekend.
Kortom, de volgende dag opnieuw proberen. 's Ochtends vroeg de wekker en weer in de rij, resultaat: 2 kaartjes voor 2 hard sleepers in 2 verschillende coupe's in dezelfde trein. In ieder geval een kaartje!
Toen naar het mausoleum waar we over gelezen hadden. Deze recent ontdekte graftombe is een van de beter bewaarde, doordat hij in een grote heuvel lag. Erg interessant om de graftombe inclusief alle voorwerpen waarmee deze koning destijds begraven is, te zien.
Na weer een smakelijke maaltijd was het bedtijd. Een goede nacht maken voor de 18 uur durende treinreis van de volgende dag.
Geheel in Nederlandse stijl liepen wij de volgende dag op tijd naar het treinstation, precies naar de juiste plek (de stations zijn zo onoverzichtelijk dat we dit de dag waarop we de kaartjes kochten al gevraagd hadden). Dachten we...
Bleek dat onze trein niet van dit station maar van een ander station aan de andere kant van de stad vertrok!!! (het gehele treinkaartje is in het Chinees, waardoor wij dit nooit hebben kunnen lezen en daarom dus al gevraagd hadden...)
Met nog een uur te gaan sprongen we in een taxi (dan kun je ineens snel rennen met een backpack), met handen en voeten duidelijk makend dat we acuut naar het andere station moesten. Daar, na vele rode stoplichten, aangekomen hadden we nog een half uur over. Dit zou in Nederland ruim op tijd zijn, in China niet. Hier moet je namelijk voor iedere treinreis gecontroleerd worden alsof je op een vliegtuig stapt (lees: paspoortcontrole en security check). Daar nog eens bij dat we nog nooit zoveel mensen bij elkaar op een vierkante meter hebben zien staan, allemaal wachtend om gecontroleerd te worden, werd het voor ons gevoel ineens onmogelijk om de trein te halen. Na een aantal mensen aangeklampt te hebben, vonden we iemand die een ieniemienie woordje engels kon. Zij heeft ons her en der langs rijen gesluisd, waardoor we na veel geren op het juiste perron aankwamen, 10 minuten voordat de trein zou vertrekken. Zwetend hebben we eerst ons eigen bed opgezocht, uiteindelijk hebben we na wat pogingen en handen- en voetenwerk zo kunnen ruilen dat we bij elkaar in de buurt lagen (in hetzelfde hoekje dat bestaat uit zes bedden). Bij ons lagen vier Chinezen, waarvan 3 zeer luidruchtig waren. De een (naast Nynke) heeft 's nachts heel wat bomen omgezaagd, de ander smakte en de derde kauwde zeer luidruchtig kilo's pitten (afval op de grond).
Bovenstaande mensen vallen nog enigzins mee; het gros van de Chinezen rochelt en spuugt lukraak op de grond, zowel buiten als in gebouwen. Daarnaast moet al het eten en drinken naar binnen geslurpt worden voor vol genot.
Vreemd genoeg wennen we hier ook alweer aan.
Terug naar de treinreis. Toch hebben we, tussen het snurken door, niet onaardig geslapen. Na 18 uren waren we dan in Hangzhou, 1600 km verder en weer een aantal graden kouder: temperaturen rond het vriespunt en sneeuw.
Hangzhou is bekend vanwege het meer en de bijbehorende parken die zomers erg groen zijn. Daarnaast heeft het vele soorten handarbeid en een in China erg bekende groene thee. Leuke, knusse straatjes met veel hout en her en der ambachtswinkeltjes leverden een goede sfeer. We besloten meteen een dag langer te blijven dan gepland.
Een van de dagen hebben we een flinke wandeltocht (ongeveer 12 km) rond het meer gemaakt, andere dagen hebben we de overige hoogtepunten van Hangzhou bekeken. Een reden dat we langer wilden blijven was ook het lekkere eten; we hadden een heerlijk en gezellig restaurantje gevonden met fantastische vis, sappige eend en een fris biertje. (Laten we echter maar niet beginnen over de stank van de preserved beancurd met vlees die hier ook gegeten werd).
Na 4 dagen genoten te hebben in Hangzhou zijn we afgelopen vrijdag afgereisd naar Shanghai. Dit hebben we niet zomaar gedaan: we hadden een treinkaartje voor de bullettrain die tussen Hangzhou en Shanghai rijdt. De hoogste snelheid die we hebben behaald (staat op foto) is 347 km/uur... Dat schiet tenminste op!
Alweer meteen onder de indruk van Shanghai hebben we ons appartement opgezocht. Jullie lezen het goed, ditmaal een appartement. Wederom hier weinig guesthouses te vinden en voor hetzelfde geld vonden wij deze keer geen hotelkamer maar een erg goede aanbieding voor een appartement (slaapkamer, badkamer, keukentje en woonkamertje)! Vanavond hebben we daarom voor het eerst in 10 weken (naast de kookcursussen) weer eens zelf gekookt.
We hebben al een aantal dingen van Shanghai bekeken, maar zijn hier nog lang niet uitgekeken. De komende week gaan we hier vertoeven en ons zeker vermaken, aangezien er zowel overdag als 's avonds genoeg leven is. Daarnaast is het eind van komende week Chinees nieuwjaar, wat natuurlijk uitbundig gevierd gaat worden. Heel bijzonder dat wij dat een keer in China gaan meemaken! Hoe dat is lezen jullie in ons volgende verslag.
Wat we jullie alleen nog mee willen geven zijn een aantal Engelse spreuken die je hier op straat zoal tegenkomt. De meeste Chinezen zijn namelijk bar slecht in Engels (en wij in Chinese tekens), waardoor er een eigen 'Engels' ontstaat ook wel 'Chinglish' genaamd.
Voorbeelden:
- Look out
- Careful bruises, safety
- Don't disturb the growing grass
- Slip carefully, wet floor

Veel liefs en tot de volgende keer!